امروزه فناوری مفید ایمپلنت‌های دندانی به‌خوبی ثابت شده است و میزان موفقیت این درمان بسیار بالا است. قالب گیری ایمپلنت یکی از مراحل مهم این درمان به شمار می‌آید. مراحل قالب گیری ایمپلنت چگونه است؟ در این مقاله در مورد قالب گیری ایمپلنت بیشتر بحث می‌کنیم پس بخوانید تا بیشتر بدانید.
ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت دندان یک جایگزین فوق‌العاده موثر برای دندان ازدست‌رفته بوده و مانند ریشه دندان در لثه عمل می‌کند. از دست دادن دندان‌ها می‌تواند باعث عدم همترازی دندان‌ها (بایت) شود. همچنین، می‌تواند باعث ایجاد سردرد و درد مفصل گیجگاهی فکی “TMJ” شود. از دست دادن دندان آسیاب در فک فوقانی می‌تواند به حفره سینوس بالا اجازه دهد تا استخوان فک بالا را دچار فرسایش کند.
ایمپلنت دندان یک راه حل دائمی برای مشکلات درمانی و زیبایی مرتبط با از دست دادن دندان و بهداشت دهان و دندان است. این درمان به ترمیم بایت و جویدن ناقص دندان ازدست‌رفته کمک کرده و به‌عنوان یک فضا نگهدار عمل می‌کند. یعنی مانع حرکت کردن دندان‌های مجاور به شکاف دندان ازدست‌رفته می‌شود. بهتر از همه، ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند لبخند زیبا و اعتماد به نفس افراد را بازگردانند.
ایمپلنت دندان چیست و چه مزایایی دارد؟
ساختار ایمپلنت دندانی: نحوه کار آن‌ها
بدنه ایمپلنت دندانی از سه قطعه تشکیل شده است که هر کدام عملکردهای مختلفی را انجام می‌دهند:
- ایمپلنت (یا پیچ یا فیکسچر) به‌عنوان ریشه مصنوعی دندان عمل می‌کند.
- اباتمنت یا قطعه واسط، محل اتصال بین پیچ ایمپلنت و روکش است و انواع مختلفی دارد.
- قطعه سوم تاج دندان یا «روکش» است که در بالای اباتمنت قرار می‌گیرد. روکش ایمپلنت از مواد مختلفی چون پرسلین ساخته شده‌اند که ماده‌ای همرنگ دندان است و با شکل و ظاهر دندان‌های طبیعی بیمار مطابقت دارد.
قالب گیری ایمپلنت دندان چیست؟
همان‌طور که گفته شد، ایمپلنت دندان جایگزین ریشه دندان ازبین‌رفته است. این درمان به دو صورت معمولی (سنتی) و دیجیتال انجام می‌شود. هر دو روش حدودا مراحل یکسانی دارند؛ اما در کاشت ایمپلنت به روش دیجیتال، فرآیند درمان دارای دقت و سرعت بیشتری بوده و نتیجه درمان دارای کیفیت و موفقیت بالاتری است. قالب گیری ایمپلنت یکی از مراحل مهم و حساس در درمان ایمپلنت محسوب می‌شود. فرم دندان‌ها مانند اثر انگشت در هر شخص، منحصربه‌فرد است و هدف ابتدایی قالب گیری ثبت دقیق شکل و فرم دندان بیمار است.
هدف نهایی از قالب گیری، ساخت ایمپلنت مناسب بیمار و تناسب آن با دندان‌های مجاور و لثه دندان ازدست‌رفته است. دندان‌ها به‌طور طبیعی با رباط پریودنتال به استخوان فک متصل می‌شود. عدم وجود این رباط زمان کاشت ایمپلنت موجب اختلاف جزئی ایمپلنت با ریشه دندان طبیعی می‌شوند. قالب گیری صحیح کمک می‌کند از بروز این اختلاف و عوارض جدی بعدی آن پیشگیری شود. در کاشت ایمپلنت دیجیتال تمام مراحل قالب گیری ایمپلنت با دقت بالا صورت می‌گیرد.
بخش‌های قالب گیری ایمپلنت
شناسایی بخش‌های مختلف قالب گیری می‌تواند بسیار موثر و کاربردی باشد. دندانپزشک متخصص باید از باکیفیت‌ترین ابزار و مواد برای کاشت ایمپلنت استفاده کند تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری شود. هزینه تمام مواد و ابزارها در هزینه نهایی تاثیرگذار است. این بخش‌ها و اجزای مورد استفاده در مراحل قالب گیری ایمپلنت به شرح زیر است:
سینی‌های قالب گیری
سینی ابزاری است که مواد قالب گیری در داخل آن تزریق یا ریخته می‌شود. این سینی‌ها می‌توانند استوک یا سفارشی باشند. معمولا سینی‌های سفارشی انتخاب بهتری هستند؛ زیرا جنس مستحکم‌تر و کیفیت ساخت بهتری دارند و در ایمپلنت دیجیتال از سینی سفارشی استفاده می‌شود. این ابزار نقش موثری در مراحل قالب گیری ایمپلنت دارند.
سینی‌های مورد استفاده برای پروتز ایمپلنت، به دو دسته باز یا بسته تقسیم می‌شوند. تفاوت در این است که برخلاف سینی بسته، یک سینی باز به دندانپزشک اجازه می‌دهد تا زمانی که سینی در دهان بیمار قرار دارد، به سر فیکسچر ایمپلنت دسترسی مستقیم داشته باشد.
مواد قالب گیری
این مواد به داخل سینی تزریق می‌شود تا شکل واقعی دندان و بافت‌های پیرامونی آن دقیقا قالب گیری شود. مواد قالب گیری باید ارتجاعی و تا حدودی سفت باشد و نباید نه آن‌قدر نرم باشد که هنگام خارج کردن قالب از دهان پاره شود و نه آن قدر سفت باشد که نتواند جزئیات مهم را ثبت کند.
پیچ‌گوشتی مناسب
این وسیله برای بستن و باز کردن سایر اجزای ایمپلنت روی سر فیکسچر استفاده می‌شود. پیچ‌گوشتی یک قطعه مهم از ابزار این درمان است. شکل سری‌های پیچ‌گوشتی، وابسته به روش کاشت متفاوت بوده و قابل تنظیم است.
اباتمنت‌های درمانی یا ايمپرشن کوپينگ
اغلب سر پیچ ایمپلنت با تاج استخوان آلوئول هم‌سطح است و بعد از کاشت ایمپلنت دندان یا در طی عمل جراحی دوم برای باز کردن قسمت رویی ایمپلنت، یک اباتمنت درمانی یا ايمپرشن کوپينگ سر فیکسچر پیچ می‌شود. ارتفاع، نیم‌رخ و عرض اباتمنت‌های درمانی متفاوت بوده و دندانپزشک متخصص ايمپرشن کوپينگ متناسبی را برای شکل دادن به بافت‌های پیرامون ایمپلنت در طول درمان انتخاب می‌کند.
ايمپرشن کوپينگ امکان دارد سفارشی ساخته شده یا آماده از بازار خریداری شود. ايمپرشن کوپينگ سفارشی بیشتر در دندانپزشکی دیجیتال با تکنولوژی “CAD/CAM” ایجاد می‌شود. این قطعه اغلب از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا بوده و دارای دو مدل باز و بسته است.
هرآنچه باید درباره تفاوت ایمپلنت دیجیتال و معمولی باید بدانید
مراحل قالب گیری ایمپلنت با سینی بسته “Close Tray”
با برداشتن درپوش فیکسچر، سر پیچ ایمپلنت قابل دیدن خواهد بود. دندانپزشک ايمپرشن کوپينگ بسته را روی فیکسچر می‌پیچد. یک سینی بسته متناسب با فک بیمار را انتخاب کرده و با فک بیمار مطابقت می‌دهد. این سینی باید کل قوس فکی را پوشش دهد و ارتفاع عمودی دندان‌ها را نیز کامل در بر بگیرد. پس از انتخاب و قرار دادن قالب مناسب روی فک، مواد قالب گیری به درون قالب تزریق می‌شود.
در این مرحله از مراحل قالب گیری ایمپلنت، دندانپزشک بعد از اینکه تشخیص داد مواد قالب خوب جا افتاده، با دقت آن را از دندان‌ها جدا کرده و قالب را از دهان بیمار خارج می‌کند و بعد درپوش فیکسچر را مجددا روی آن قرار می‌دهد تا در طی ادامه فرآیند درمان، لثه روی فیکسچر یا پیچ ایمپلنت را نپوشاند.
مراحل قالب گیری ایمپلنت با سینی باز “Open Tray”
اغلب متخصصین این روش را برای قالب گیری ایمپلنت استفاده می‌کنند. ابتدا، دندانپزشک متخصص درپوش فیکسچر را برمی‌دارد و از ايمپرشن کوپينگ باز در این روش استفاده می‌کند. بعد از بسته شدن ايمپرشن کوپينگ، به دور آن مواد قالب گیری تزریق می‌شود.
در این مرحله از مراحل قالب گیری ایمپلنت، بعد از گذاشتن قالب نوک ايمپرشن کوپينگ یا اباتمنت درمانی باید مشخص باشد و دیده شود. چون سینی باز است، نوک آن‌ها قابل رویت است و حتما باید به میزان جزئی از مواد قالب گیری بیرون بزند. بعد از جا افتادن و سفت شدن مواد قالب گیری، قالب و سینی به همراه ايمپرشن کوپينگ یک‌جا برداشته شده و از دهان بیمار بدون ذره‌ای درد و ناراحتی خارج می‌شود.
روش اتصال روکش‌ها
بعد از طی شدن کامل مراحل قالب گیری ایمپلنت و آماده‌سازی روکش ایمپلنت، نوبت به نصب آن‌ها می‌رسد. روکش‌ها به دو روش روی اباتمنت و فیکسچر متصل می‌شوند.
- حالت پیچ‌شونده؛ یعنی یک حفره داخل ایمپلنت است که روکش از طریق پیچ به ایمپلنت می‌چسبد
- حالت چسبی به وسیله مواد مخصوصی به نام سمان روی ایمپلنت چسبیده می‌شود
کدام روش اتصال روکش ایمپلنت بهتر است؟
در اکثر موارد از روش چسبی استفاده می‌شود؛ مگر در شرایط خاص که سطح جونده خیلی به هم نزدیک باشند. جایی برای ایمپلنت نباشد و برای اینکه روکش ایمپلنت به‌راحتی لق نشود، از نوع پیچ‌شونده استفاده می‌شود. در مدل پیچ‌شونده سایه حفره پیچ گاهی اوقات مشخص است و این امر ظاهر خوشایندی ندارد. در روکش‌های چسبی دیگر حفره پیچی وجود ندارد؛ در نتیجه، سایه تیره هم ندارد که بخواهد دیده شود. پس، زیبایی بیشتری دارد. در نوع چسبی احتمال شل شدن روکش بیشتر است.
همچنین، احتمال شکستن پرسلین در نوع چسبی کمتر است. وقتی داخل روکش را پر از مواد سمان می‌کنند که بچسبد، ممکن است سمان اضافی از لبه‌های روکش بیرون بزند و امکان دارد به دلیل حضور سایر دندان‌های مجاور، سمان دیده نشود یا نتوان آن را درست پاک کرد. در نتیجه، آن سمان‌ها موجب تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت می‌شوند. دوم، اگر روکش شل شود، روکش و واسط و .. همه باهم شل می‌شوند و به‌راحتی نمی‌توان روکش را خارج کرد.
در مواقعی که پیچ ایمپلنت در انواع چسبی شل می‌شود، بیرون آوردن روکش و سفت کردن پیچ سخت کمی خواهد شد. در نتیجه، انتخاب یک دندانپزشک متخصص و مجرب می‌تواند در درمان ایمپلنت بسیار تاثیرگذار و اثربخش باشد. دکتر سید محمدرضا حسینی با داشتن سال‌ها سابقه درخشان در ایمپلنتولوژی و جراح دندان به عنوان بهترین دکتر ایمپلنت دیجیتال در تهران، پزشکی بسیار نوآور و حرفه‌ای هستند. شما می‌توانید از طریق همین وبسایت برای گرفتن وقت ویزیت آنلاین اقدام کنید.
بریج یا ایمپلنت دندان کدام بهتر است؟
سخن پایانی درباره مراحل قالب گیری ایمپلنت
دندانپزشکان متخصص و باتجربه می‌دانند که درست قرار دادن ایمپلنت در فک بیمار یک اقدام مهم و حیاتی است. ایمپلنت، در صورتی که قالب گیری دقیق و موفق صورت گرفته باشد، چه از نظر ظاهری و چه از نظر عملکرد به دندان‌های طبیعی شباهت زیادی داشته باشد. هدف از مراحل قالب گیری ایمپلنت، ثبت دقیق موقعیت تاج یا روکش بر فیکسچر ایمپلنت و متناسب با سایر ساختارهای دهان است.
بعد از ساخت پروتز و نصب آن در دهان بیمار، درمان پایان می‌یابد و فرد می‌تواند به زیبایی قبل لبخند بزند، به‌طور طبیعی و راحت بجود و بدون احساس ناراحتی مواد غذایی متناسب را نیز گاز بزند. البته نباید فراموش کرد که بعد از ایمپلنت تا مدتی بعد از درمان باید نکات مربوط به تغذیه رعایت شود.
