کاشت ایمپلنت اغلب با اخذ یک رادیوگرافی سی بی سی تی (C.B.C.T ) انجام می شود. در این حالت دندانپزشک با استفاده از رادیوگرافی میزان استخوان را اندازه گیری می کند و بهترین طول و قطر ایمپلنت را مشخص می کند. در روش ایمپلنت دیجیتال به جهت این که پیش از جراحی، دهان توسط رادیوگرافی اسکن می‌شود بهترین موقعیت کاشت ایمپلنت با درنظر گرفتن کیفیت و حجم استخوان مورد نیاز و موقعیت سینوس و عصب از قبل مشخص شده و احتمال خطا و لغزش به حداقل می‌رسد.

با کمک این روش، تمامی فرآیند جراحی با استفاده از فایل قالب دیجیتال یا همان اسکن دهان متقاضی و فایل CBCT فک کامل او در نرم افزار، فرآیند شبیه سازی صورت می‌گیرد و سپس، مناسب‌ترین موقعیت کاشت ایمپلنت با استفاده از کیفیت استخوان فک بیمار و جای قرارگیری سینوس یا عصب معین می‌شود و طرح نهایی به وسیله متخصص فک و صورت یا جراح لثه، تایید می‌شود.

در پروسه درمانی ایمپلنت دیجیتال بعد از تعیین شدن طرح درمان یک راهنمای جراحی که ابزاری از جنس پلاستیک شفاف می باشد و محل دقیق جایگزاری ایمپلنتها را مشخص میکند. توسط دستگاههای بسیار دقیق ساخته میشود و با کمک این راهنما مرحله جراحی ایمپلنت در زمان بسیار کوتاهتر و به طور دقیقتری انجام خواهد شد.این فناوری ویژگی هایی را برای داندانپزشکان و بیماران دربردارد که از جمله ویژگی‌های آن برای بیماران می‌توانیم به راحتی قبل و بعد از جراحی برای متقاضی تخفیف صدای گوش خراش موتور ایمپلنت در زمان جراحی، کم شدن زمان مراقبت‌های پس از جراحی به خاطر برش ندادن لثه و بخیه نزدن آن، دستیابی به زیبایی با کاشت و قرار دادن روکش ایم پلنت در 1 جلسه و کم شدن تعداد جلسات مراجعه به کلینیک جهت انجام ایم پلنت از هفت به یک جلسه اشاره نمود.

همچنین با کمک راهنمای جراحی میتوان با دقت بسیار بالایی روکش ایمپلنت را از قبل تهیه کرد و در انتهای جراحی برای بیمار متقاضی جایگذاری نمود. جایگزاری زود هنگام روکش باعث میشود آسیب کمتری به لثه وارد شود و فرم و قرارگیری لثه در اطراف ایمپلنت بسیار زیبا باشد و تطابق بیولوژیکی و زیبایی فوق العاده ای به همراه داشته باشد.

از طرفی با این رادیوگرافی ساختارهای اناتومیک مهم مثل اعصاب و عروق و سینوس را میتوان دید تا هنگام جراحی به آنها دست اندازی نشود.